این مطلب در اولین شماره خبرنامه شورای صنفی پلی تکنیک تهران به قلم این حقیر منتشر شد:
پس از ماهها انتظار شورای صنفی دانشگاه توانست مجوز انتشار نشریه خود را کسب کند. ارگان رسمی شورای صنفی به عنوان فراگیرترین تشکل فعال در سطح دانشگاه نقش تعیین کننده در پیشبرد اهداف صنفی دارد. رسیدگی به مسائل و مشکلات متعدد صنفی دانشجویان و انعکاس آنها در فضای دانشجویی با امید به همکاری مدیران دانشگاه قطعا موجب حل و فصل آنها خواهد شد. ادوار مختلف شورای صنفی در طول فعالیت خود خدمات شایانی را انجام دادند که بسیاری از دانشجویان از آن بی خبرند. شورای صنفی به عنوان تنها تشکل مستقل فراگیر، وابسته به بدنه دانشجویی است و تمام اتکای شورا بر آرای دانشجویان است. شورای صنفی موظف به پیگیری مشکلات رفاهی و آموزشی و ... دانشجویان است و برای احقاق حقوق از دست رفته آنها باید تلاش کند. در این راه تنها حمایت و نظرات دانشجویان ملاک است. اهمیت شورای صنفی اینست که شورای صنفی، بزرگترین پشتوانه دانشجویی را دارد. اگر جلوی فعالیت تشکلهای منتقد و فکری از هر جهت و در هر دوره ای توسط مسئولین گرفته شود، امّا به سادگی نمی توان جلوی تشکل صنفی را گرفت. چاره ای نیست که برای احقاق حقوق اساسی خود قدم بر داریم و تلاش کنیم. حقوقی مثل تغذیه مناسب ، حق مسکن(خوابگاه)، رعایت حریم خصوصی دانشجو، حفظ فضای آکادامیک دانشگاه، ایجاد فضای رقابتی علمی منصفانه و عادلانه، حق فعالیت فرهنگی و صنفی و حتی سیاسی برای هر دانشجو در محیط دانشگاه، داشتن برنامه آموزشی، عدم تبعیض بین دانشجویان مخصوصا تبعیض جنسیتی، حق تحصیل تا آخر هر دوره تحصیلی برای هر دانشجو با هر تفکری . باید گروهی از دانشجویان باشند که بتوانند به نمایندگی از سایر دانشجویان با مسئولین و گروههای مرتبط با دانشجو تعامل و مذاکره کند. هر چه مقبولیت این گروه بیشتر، قدرت و کارآیی آن بالاتر. این مقبولیت باید هم در انتخابات و هم در طول دوره یکساله این گروه ظهور و بروز داشته باشد. با تاسف فراوان باید گفت که امروزه اگر کسی از حقش دفاع نکند به حق او تجاوز خواهند کرد. شورای صنفی در ابتدا و در تمام بیانیه های خود تصریح کرده است که راهبرد خود را گفتگو و تعامل با مدیریت دانشگاه قرار داده است. اما این راهبرد هرگز به معنای کوتاهی از خواست صنفی دانشجویان نیست. هیئت رئیسه شورای صنفی خود را در ابتدا حامی اصلی دانشجویان می داند و تمام تلاش خود را به کار بسته است. در این راه حمایت ها و کمکهای دانشجویان می تواند بسیار امیدوار کننده و موثر باشد. با انتشار خبرنامه شورای صنفی ارتباط شورای صنفی با دانشجویان آسانتر شده است. لذا از تمامی دانشجویان علاقه مند دعوت می شود با ارسال نظرات و انتقادات و راهکارهای خود برای احقاق حقوق از دست رفته دانشجو ، شورای صنفی را یاری کنند. پست الکترونیکی شورای صنفی می تواند محلی مناسب برای تبادل نظر دانشجویان با شورای صنفی باشد. امید است با همکاری و همت دانشجویان و شوراهای صنفی دانشکده ها بتوانیم پلی تکنیک را به روزهای اوج خود بازگردانیم.
سلام
خیلی وقت است که چیزی در این مکان نگفته ام. ولی خیلی مطلب نوشته ام و خوندم. بیانیه تحلیلی، صد جور نامه نگاری و کلی مسائل دیگه.
یک هفته است که شب ها قصد می کنم که بنویسم ولی خستگی امان نمی داد که دست به تایپ بشوم. به گمانم یکی از سخت ترین دوران زندگی را می گذرانم. فشار هایی را تحمل میکنم که گاهی وقت ها فکر می کنم برایم خیلی زود است. نامردی ، ناملایمتی، نگاه های بسیار بد از افرادی که نمی شناسم، مشکلات مالی و تهمت هایی مثل دروغ گویی و دزدی و.. . کمی روی رفتارم اثر داشته کمی خلقم عوض شده. هر کدام یک جور اذیت کننده است.
*خیلی وقت است که از مدرسه خبر ندارم و اصلا این حالت را دوست ندارم. قربونش برم که جلسه هفتگی هم حال خوشی ندارد و نمی دانم در چه وضعی است.
**26 مهر ، سالگرد متولد شدنم گذشت.امسال خیلی متفاوت بود. کادویی از دوستام گرفتم ارزشمند بود. ولی ای کاش همون پیراهن را می گرفتند.
***مسئولیت سنگینی که دارم باعث شده که کمی اخلاقم تغییر کند. هرچند که کمی طبیعی می دانم ولی در این جور مواقع است که انسان امتحان می شود. بالاخره مسئول شدن باعث می شه که هم جاذبه پیدا کنی و هم دافعه. به نظرم می رسید که اگر همچنان به روند سابق ادامه بدهم یعنی این که دوستانه بخواهم کارها را به سرانجام برسونم یعنی این که درس و کلاس را تعطیل کنم. به همین جهت کمی جدیت را به کار گرفتم که عوارض آن همان بی صبری و بد اخلاقی است. تلاش بر این است که بتوانم این آسیب را بگیرم. اگر دوستانم کمک کنند.
****شورای صنفی پلی تکینک یک بیانیه داد آن هم از نوع تحلیلی. با این که بعد رسانه ای گسترده پیدا کرد اما خیلی ها معتقد بودن که چرا زیاد نوشتی و ما حوصله خواندن نداریم. البته فکر می کنم که بهترین تشکر از اعضای شورای صنفی این است که حاصل دست رنجشان را بخوانند اما این خیلی ناراخت کننده است که اصلا هیچ نظری در مورد محتوایش ندهیم و به جرم طولانی بودن شورای صنفی را نکوهش کنیم. مثلا ادعا داریم که منتقد وضع موجود هستیم و نگران آینده خود. فکر می کنم کمترین کار ممکن در شرایط خفقان امروز گرفتن اطلاعات باشد. به هر ترنیب شورای صنفی به وظیفه خود که همان اطلاع رسانی به دانشجویان در مورد وضعیت رفاهی و آموزشی بود عمل کرد و از این اطلاع رسانی سربلند بیرون آمد. و امیدوارم باز هم به تلاش خود ادامه دهد و پشتوانه دانشجویی خود را حفظ کند.
*****بگذریم از اوضاع و احوال نظام که خیلی ناجور است و من به شدت نگران هستم، وضعیت اسفناک تورم همراه با رکود، بالا رفتن دلار، طرح تحول اقتصادی دولت، قضیه آبروریزی کردان وزیر کشور(وزیر کشوری که امنیت کشور دست اوست به راحتی دروغ می گوید و با عدم استغفای خود بر دروغ خود پافشاری می کند، ای کاش امام بود و یه کاری می کرد)، اخیرا هم که آمدن برای جلوگیری از استیضاح رشوه دادند، خدا به خیر بگذراند. دلم بیشتر برای آن کسانی می سوزد که برای این مملکت خون دادند شکنجه شدند و درد کشیدند، حالا وضعیت را این طوری می بینند. در تازه ترین سخنرانی هم که گفتن حرفهای انتخاباتی زودهنگام است و باید مواظب دشمن بود. باز هم دشمن.
ا******87 داریم در حد تیم ملی. عالی، خیلی اهل دل اند .در واقع دانشجو هستند. یک برنامه کوه داشتیم خیلی قشنگ خودشون برگزار کردند. از هماهنگی خوبی برخوردارند امیدوارم تا آخر دوران دانشجویی هم همین طور باشند.