آغازی دوباره

بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین
الرحمن الرحیم
ملک یوم الدین
ایاک نعبد و ایاک نستعین
اهدنا الصراط المستقیم
صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم
والضالین
سلام دوباره:
بعد از یک سال تصمیم گرفتم که دوباره بنویسم.قبلا ترس از آن داشتم که آنچه می نگارم،مدرکی شود یا حد اقل موجب شناخته تر شدن بنده شود.ولی یک موضوع باعث شد که این هزینه را تحمل کنم.البته می دانم که فایده چندانی ندارد حداقل از آن چه در سر دارم و گهگاهی بر روی کاغذ می آمد ولی مخاطبی پیدا نمی کرد راحت میشوم.
می دانم که با نوشته های من انقلابی رخ نمیدهد اما می توانم نظرات خودم را بیان کنم.
اما آن موضوع:
احساس کردم که دوستان جدیدی که در این یک سال پیدا کردم کمتر به آنچه ابراز می کنم واقف هستند که این ناشی از بیان ضعیف من وشاید هم کم توجهی من بوده است.
در ضمن می دانم افرادی هنوز از قدیم هستند که شاید بخواهند از نظرات بنده آگاه شوند.افرادی از دانشگاه صنعتی اصفهان . افرادی از مدرسه پر افتخار بنده.
به هر حال تصمیم گرفتم که بنویسم.البته باید از دوستانم در وبلاگ محفل عذرخواهی کنم که هماهنگ نکرده این کار را انجام دادم.راه اندازی دوباره ی این وبلاگ به معنی قطع رابطه با آن وبلاگ نیست.
اما حرف اول :
مهمترین عامل در ایجاد ارتباط با دیگران احترام به عقاید آن ا فراد است.توهین به هر صورتی به این عقاید موجب ناراحتی است.